Colofon

Nou noem ik mezelf theatermaker, maar ik maak van alles. Theater, teksten, culturele projecten met een kunstuiting, lessen voor kinderen en volwassenen en ik maak een hoop plannen. Daarnaast maak ik grappen, vrienden, eten, en brieven. Ik schrijf veel brieven. Dat doe ik al sinds ik heel jong ben en dat komt steeds weer terug. De laatste jaren gebruik ik het ook in mijn werk. Ter inspiratie, of als de basis van mijn projecten. Zoals Schrijven naar de Toekomst!
In dit project heb ik meerdere briefpartners. Het leukste is als je jezelf helemaal bloot kan geven en de ander vragen durft te stellen. Ik geloof erin dat de wereld mooier wordt door brieven, omdat het ons verbindt met elkaar, onszelf en de wereld om ons heen. Ik houd van de woorden en de taal die niet perfect hoeft te zijn in een brief, maar dat de tekst altijd persoonlijk is. Met Schrijven naar de Toekomst hoop ik veel mensen te verbinden met elkaar en met zichzelf. Daarnaast geloof ik dat deze gekke tijd het nodig heeft om mooie verhalen te delen en elkaar te ontmoeten, met dit platform kan ik dat naar hartelust doen. Iedereen is welkom.

Mijn naam is Celine Bosman. Ik heb jarenlang gewerkt voor verschillende theaters en theatergezelschappen en ben sinds een paar jaar zelfstandig fondsenwerver voor zeer uiteenlopende projecten op het gebied van kunst, maatschappij en educatie. Veel mensen met een goed idee hebben vaak geen tijd of zien enorm op tegen het schrijven van een projectplan en het doen van een aanvraag. Ik vind het fijn om deze mensen te helpen hun project te realiseren. schrijf je zelf wel eens brieven? Schrijven is een heel mooie en waardevolle manier om mijn gedachten te ordenen, om een stap verder te komen dan ik alleen met denken kom. Ik denk dat heel veel mensen dit zo ervaren. Met mijn vader wissel ik sinds dit voorjaar vele Haiku's uit, het is een vorm die goed bij ons past. waarom geloof je in dit project? In deze tijd zijn initiatieven die als doel hebben voor mensen om gedachten uit te wisselen, nader tot elkaar te komen, elkaar beter te leren begrijpen, van levensbelang. Door het schrijven van brieven sta je op een intensievere manier stil bij wat je nu eigenlijk ergens van vindt en waarom. Door brieven aan een ander te schrijven train je je empathie- en zelfreflectie-spier. Daarbij vormt het een tegenwicht voor hoe we met elkaar op social media tegen elkaar van leer trekken. Aan Marilien heb je een goeie: Ze is niet alleen zeer ervaren met het opzetten en begeleiden van soortgelijke projecten, ze maakt vele mensen moeiteloos enthousiast voor haar initiatieven.

Het is gek. Marilien vroeg me een introductietekst te schrijven en ik begon dit verhaaltje over mijzelf met een verhaal over wat ik voor werk deed. Een gewoonte die ik me tijdens mijn loopbaan had eigengemaakt: “Dag, ik ben Elise Slot en ik ben …….“ (vul in: docent Nederlands, bedrijfstrainer zakelijke communicatie, communicatieadviseur, enz.). Maar ik ben natuurlijk niet wat ik al die jaren deed of nog doe. Dat maakt hooguit deel uit van wie ik ben geworden. In de eerste plaats ben ik vrouw, moeder en oma.
Ik houd veel van poëzie, van lezen, muziek maken en luisteren, van dansen (iedere dag), van de voorpret van feestjes, van de zee, van mijn tuin, van Frankrijk en heel erg van koken Het huis waar ik met Steef woon staat open voor familie en vrienden, die belangrijk voor ons zijn. Ik ben nieuwsgierig naar wat anderen beweegt, naar wat er om me heen, dichtbij en ver weg, gebeurt. En niet te vergeten: ik praat graag en soms te veel. Nu ik begonnen ben aan het afpellen van al wat overbodig is- wat een beetje hoort bij mijn leeftijd (bijna 66)- kom ik tot de slotsom dat de kern van mijn bestaan besloten ligt in de relatie tot de ander en wat ik voor diegene kan betekenen. In dat kader vind ik het fijn om het team van Schrijven naar de Toekomst te ondersteunen. Dat kon een paar jaar geleden niet omdat ik toen een erg drukke baan bij ROC van Twente had. Een baan waar ik in 2017 afscheid van heb genomen, omdat mijn lichamelijke conditie achteruitging en ik daaraan wilde werken. Dat laatste lukte: ik ben een stuk gezonder dan toen. Wel miste ik de interactie met de ander, de dynamiek van een onderwijsorganisatie met meer dan 20.000 jonge mensen. Die interactie zoek ik nu in projecten, onverwachte ontmoetingen en daar past het schrijven aan jullie bij.

Ik ben van huis uit toneelschrijver, maar in Schrijven naar de Toekomst vind ik een interessante uitdaging om mezelf te ontwikkelen, en daarbij ook nog eens bij te dragen aan iets waar ik in geloof: het verbinden van mensen en het verdiepen van het publieke debat. Ik denk dat veel mensen zich graag schriftelijk willen uitdrukken over onze samenleving, maar de gebruikelijke kanalen daarvoor niet zien zitten. Geen zin in de vluchtige agressie op twitter en facebook, geen behoefte aan het spotlight van een blog of een stukje in de krant. Ik vind het een mooi doel om een platform te bouwen dat mensen daarbij kan helpen.

Dolly Warhol is gevraagd om de visuele identiteit voor Schrijven naar de Toekomst te ontwerpen. Onze JA in hoofdletters op deze vraag is tweeledig.
JA omdat wij professioneel gezien - als creatief bureau – dagelijks visuele identiteiten creëren. Met veel plezier!
JA omdat wij op persoonlijk vlak – als Dolly collectief én als individuen– dit project toejuichen. Het is belangrijk om iconische episodes, zoals het corona tijdperk, in een tijdscapsule vast te leggen. Over 50, 100, 1000 jaar kunnen we terugblikken naar deze periode. Hopelijk is het gevoel van nu weggevaagd en rest ons de herinnering dankzij Schrijven naar de Toekomst.